Hollandse waterpret na Spaanse droogte
Opgewarmd van de Spaanse zon landde ik op internationaal vliegveld Eindhoven en nam de trein naar Utrecht. Ter hoogte van de Lek deed ik mijn ogen eens open om verrast te worden door een weelderige watervloed in de uiterwaarden bij Culemborg. Met de droge heuvels van Andalusië nog in mijn achterhoofd was ik toch weer blij te zijn teruggekeerd in ons zompig landje.
De volgende dag nam ik de trein terug, camera en bammetjes in mijn rugzak, om vanuit Culemborg een flinke wandeling door de uiterwaarden te maken. De wandeling begon prettig met een pontje over de Lek. Het spel tussen de krachten van de rivier en het pontje zijn mooi zichtbaar door de begeleidende vletten en kabels die door het water slepen.
De uiterwaarden leveren uiteraard mooie oer-Hollandse landschappen.
Maar nog mooier zijn de sporen van menselijk gebruik. Hier een met mossels bedekte watercontainer, die recentelijk uit het water is opgetakeld.
Na de klei van mijn schoenen te hebben gespoeld, zakte ik thuis voldaan in mijn stoel. Ik hou van het waterrijke Nederland, laten we het koesteren.
Kjell